Saturday, June 21, 2008

તું મળે અને આયખું સંધાય છે.


એ તરંગો થઈ બધે લ્હેરાય છે,
જીંદગી ક્યાં કોઇને સમજાય છે?

સાવ નજદીક આવવાનું થાય છે,
મન પછીથી , એકદમ બદલાય છે!

હાથ લંબાવું અને પીડા મળે,
આમને આમ જ, ઘણું જીવાય છે!

સાંજ મારી એકલાની હોય છે,
ક્યાં બધાની આંખ અહીં છલકાય છે?

બે ઘડીનો સાથ આપી જાય ને,
કાયમી સંભારણાં છલકાય છે.

છેક ઉંડે ઉતરીને જોયું છે,
તું મળે અને આયખું સંધાય છે.

- દિનેશ કાનાણી

No comments: